domingo, 13 de diciembre de 2015

SESIÓN 15D: DESGRACIA / DESHONRA. COETZEE (1999).



WEB OFICIAL DA PELÍCULA


Solitary refinement”. J.M. Coetzee: A life in writing, The Sydney Morning Herald, 2012.
“Characters in his novels often reveal their power not through communication, but through silence”.





Sudáfrica: Cape Town

1940
Primeiros anos.
“The instability of a father whose alcoholism and dishonesty prevented him from practising law”. De “Solitary refinement”.
Etapa universitaria.
Licencouse Matemáticas e Inglés na Universidade de Cape Town.
Inglaterra: Londres
1962
Progamador informático de IBM.
EEUU
1965-1969
Universidade de Texas (Austin). Estudos de doutoramento.
1969: Doutorouse en lingüística computacional. Tese: análise computarizado da obra de Samuel Beckett.
1968-1983
Universidade de Búfalo.
Profesor de Lingua e Literatura Inglesas.
Nacen os seus fillos, Gisella e Nicolas. Gisella, epilepsia e depresión. Nicolas morre ao caer por unha fiestra.
Participación nas protestas á Guerra de Vietnam: arresto; deixa EEUU e volve a Sudáfrica.
Coetzee: ''In the six years I spent continuously in the US I never ceased to feel like a stranger'', en “Solitary refinement”.

Sudáfrica:
Cape Town
1984
a 2002
Profesor na Universidade de Cape Town ata a súa xubilación (2002).
Australia: Adelaida
Actualidade

Investigador no Departamento de Inglés da Universidade de Adelaida (Australia).



Algúns enlaces de interese: 


Me gusta mucho J.M. Coetzee. Me gusta su manera de escribir y su manera de ser escritor, esa reserva, esa falta de pomposidad que ha mantenido incluso después del Nobel. Me da envidia su estilo tan austero y flexible, que a veces tiene algo como de neutro enunciado, de exasperante aridez: la aridez que puede haber en las almas y en las vidas de las personas, y en esos paisajes de Sudáfrica y de Australia contra los cuales uno imagina que resalta su figura solitaria como la de un eremita en un desierto. Coetzee ha adoptado valerosas posiciones públicas, pero no tiene nada de personaje público. Se ha comprometido abiertamente -contra el apartheid, contra la corrupción en su país de origen- y a la vez parece tan refractario a la política como a la retórica. Ha escrito ensayos generosos y lúcidos sobre otros escritores. Es un novelista de resonancia universal y a la vez es un hombre que vive en privado y que no alza la voz, porque un escritor de verdad nunca habla a gritos, ni por megafonía, ni se dirige a multitudes, sino a cada persona, una por una, a cada lector, en el tono de una conversación confidencial. Disgrace es una de las grandes novelas contemporáneas, estoy seguro, las que resumen un tiempo en la peripecia de unas vidas”.
Duque de Deshonra”, por Javier Marías. EL PAÍS (2003): 
“Pero el profesor Coetzee contestó, desde la Universidad de Ciudad del Cabo (ahora vive en Australia), con una nota de agradecimiento de lo más cortés, y eligió llamarse en Redonda "Duke of Deshonra". "Aunque soy consciente", escribió, "tanto de la denotación como de las connotaciones de la palabra española 'deshonra', y a menos que usted considere que con ello trato a la compañía de Duques demasiado a la ligera, me adheriré a ese título, que me parece adecuadamente quijotesco".


“¿De qué hablan dos escritores cuando nadie los mira? ¿Qué cuentan cuando no trabajan en sus libros? ¿Cómo forjan una amistad hasta el hueso, viviendo en dos ciudades tan distantes como Nueva York y Adelaida?”.

“Publicitado como un diálogo, el encuentro fue en realidad una lectura compartida de una exquisita selección de las cartas que ambos autores cruzaron entre 2008 y 2011, publicadas en Aquí y ahora (Anagrama & Mondadori). Y comprobó que conversan por escrito sobre preocupaciones tan variopintas como fieles a sus obsesiones literarias”.


“Milimétricamente atildado, profesor de literatura, abstemio, vegetariano, tímido profesional, ganador de varios premios Booker y del Nobel en 2003, autor de doce novelas, entre ellas las memorables Vida y obra de Michel K y Desgracia, Coetzee es un académico a la vieja usanza, que eligió Australia para vivir en 2002. Auster, en cambio, “tiene calle”, como se dice aquí. Luce sus excesos: el tabaco fumado, el alcohol disfrutado y la leyenda de haber sido marino en un barco petrolero y poeta hambreado en París, sobreviviendo de traducciones, allá por los 70. Leído en más de 40 idiomas, conoce el periodismo, ha trabajado para cine y filmado él mismo. Coetzee (Ciudad del Cabo, 1940) rara vez concede entrevistas y casi siempre por escrito. Auster (New Jersey, 1947) las da, aunque luego, confiesa, no recuerda lo que dice en ellas”.  
Vídeo do encontro.

As lecturas de Coetzee:


Coetzee: "He leído Don Quijote, la novela más importante de todos los tiempos, una y otra vez, como debe hacer todo novelista serio, porque contiene infinitas lecciones. En cuanto a la novela española contemporánea, Javier Marías es el único autor cuya obra conozco bien, uno de los mejores novelistas europeos de hoy, en mi opinión, y con una técnica magnífica".
Premios:



Tras a sesión do club, coincidimos:

Unha novela que hai que ler, sen reservas.

Nela non hai dúas lecturas idénticas, e aí reside un dos seus múltiples valores.

Non imos entrar na historia (temas), nin no estilo, nin no narrador (voz/punto de vista), nin nos personaxes, nin nos diálogos... Non, non imos entrar, porque xa o dixemos antes:
Hai que lela. Sen máis. Cadaquén fará a súa lectura, a súa interpretación: O texto fala por si só. 








lunes, 30 de noviembre de 2015

LIBROS DO CLUB DE LECTURA: PROPOSTA PARA 2016

Revisadas as suxestións dos membros do club, estes foron os resultados: 
Padura: 9 votos. Modiano: 6. Auster e Carrasco: 5. Roth: 3. Vargas Llosa, Virgina Woolf, Kundera e Boris Vian: 2 votos. McEwan, Vasconcelos e Delibes: 1 voto.

En consecuencia, se están dispoñibles na Biblioteca de Galicia, leremos:


Xaneiro
Padura (Premio Princesa de Asturias 2015): La neblina del ayer

Febreiro
Modiano (Premio Nobel 2014): Calle de las tiendas oscuras, Premio Goncourt 1978. 

Marzo

Abril



Os argumentos (Lecturalia) están nos enlaces de cada obra.

Para maio e xuño decidimos de novo. Incluíremos os que seguiron neste ranking de votacións (grupo 1) e os dos grupos 2 e 3 (poden revisarse todos neste enlace).

·         

lunes, 23 de noviembre de 2015

24N: EÇA DE QUEIROZ, O CRIME DO PADRE AMARO


FUNDACIÓN EÇA DE QUEIROZ

A obra de Eça de Queiroz e Valle-Inclán: as traducións / as relacións intertextuais.

Varias novelas decimonónicasLa conquête de PlassansLa faute de l’ abbé Mouret, O crime do Padre AmaroTormentoLa Regenta.


En cine:

https://www.youtube.com/results?q=o+crime+do+padre+amaro&sm=1&app=desktop

Versión 2002: http://www.filmaffinity.com/es/film596092.html



Unha obra que deu moito de si na reunión do club. O control, o machismo, o amor-dominio-obsesión, o anticlericalismo do XIX, as relacións de poder, o determinismo, a atmósfera opresiva, asfixiante, dun grupo social...
Novela psicolóxica? Realismo ou naturalismo? Estudo sociolóxico? Ou todo á vez? O padre Natario, Amelia, o padre Amaro, o médico, as beatas, o Libaninho, Totó... Todos eles nunha novela que é un clásico da literatura portuguesa.

domingo, 8 de noviembre de 2015

LIBROS DA BIBLIOTECA DE GALICIA

Na sesión do 24 de novembro comentaremos El crimen del padre Amaro e entregaremos o libro do mes de decembro:

Desgracia, Coetzee
Premio Nobel de Literatura 2003

Esta obra era unha das que se propuxeron  na reunión do 27 de outubro (vid. a relación na entrada anterior). 

Tras revisar o catálogo da Biblioteca de Galicia, establecemos tres grupos:
  1. Obras ou autores propostos polos membros do club de lectura do Sofía.
  2. Obras non citadas, pero que poden ser válidas para o club (pola temática e extensión).
  3. Outras novelas que tamén poderían interesar.
Podemos ir mirando o argumento das obras nos enlaces correspondentes, a fin de seleccionar aquelas que respondan aos nosos intereses.

Grupo 1: Obras (ou autores) propostos polos membros do club de lectura.



Grupo 2: Obras non citadas, pero válidas para o club (pola temática e extensión).


Grupo 3: Outras novelas da Biblioteca de Galicia que tamén poderían interesar.
  • Antunes Lobo: Esplendor de Portugal. 424 páxinas.
  • Carpentier: El siglo de las luces, 416.
  • Chandler: El largo adiós, 448.
  • Chirbes: En la orilla, 440.
  • Grandes, Almudena: El corazón helado, 936.
  • Mankell: La quinta mujer, 640.
  • Moravia: La romana, 502.
  • Némirovsky: Suite francesa. 480.
  • Piñón, Nélida: La república de los sueños. 768.
  • Saramago: Memorial del convento. 472.
  • Steinbeck: Las uvas de la ira. 688.
  • Zweig: La impaciencia del corazón. 472.

miércoles, 28 de octubre de 2015

VARIEDADE, MOITA VARIEDADE...

Imos ter complicado coincidir nos gustos. Onte tiñamos que citar 5 títulos que considerásemos adecuados ou interesantes para o club. Estes son os resultados:




Auster: Leviatan.
Balzac: Papá Goriot.
Bellow: Herzog.
Berger: Puerca tierra.
Carrasco: Intemperie.
24 de novembro

 A película
Caso: Contra el viento.
Caso: Todo ese fuego.
Cela: Madera de boj.
Cela: Viaje a la Alcarria.
Cercas: Soldados de Salamina.
Christie: Telón.
Coetzee: Desgracia.
Collins: La dama de blanco.
Conde: Huesos de santo.
Cortázar: Rayuela.
De Vasconcelos: Mi planta de naranja lima.
Delibes: Aún es de día.
Delibes: Señora de rojo sobre fondo gris. 
Dueñas: La templanza.
Franzen: Libertad.
Galdós: Lo prohibido.
Grandes, Almudena: El lector de Julio Verne.
Howells: La ascensión de Silas Lapham.
James: Guarda y tutela.
James: Las bostonianas.
James: Los europeos.
James: Washington Square.
Kennedy: El momento en que todo cambió.
Knight: Acosada.
Kundera: La insoportable levedad del ser.
Lamaitre: Nos vemos allá arriba.
Landero: El balcón en invierno.
Levi: Si esto es un hombre.
Marías: Los enamoramientos.
McCarthy: La carretera.
McEwan: Chesil Beach.
McEwan: La ley del menor.
Modiano: Trilogía de la ocupación.
Moro: El sari rojo.
Morton: El cumpleaños secreto.
Mújica Lainez: Bomarzo.
Navarro: Dispara, yo ya estoy muerto.
Padura (calquera).
Pardo Bazán: La piedra angular.
Pombo: La cuadratura del círculo.
Rivas: En salvaxe compaña.
Roth: Pastoral americana.
Sábato: Sobre héroes y tumbas.
Sampedro: La sonrisa etrusca.
Sampedro: La vieja sirena.
Saramago: La balsa de piedra.
Scott Fitzgerald: El gran Gatsby.
Steinbeck: Las uvas de la ira.
Torrente Ballester: La saga fuga de J.B.
Vargas Llosa: Pantaleón y las visitadoras.
Vian: La espuma de los días.
Wilde: De profundis.
Wilde: El retrato de Dorian Gray. O único que foi citado por dous lectores.
Woolf: La señora Dalloway.
Zola: El paraíso de las damas.

Teremos estes datos presentes á hora de seleccionar un dos 709 títulos que oferta a Biblioteca de Galicia para os clubs de lectura (achego catálogo, por se estades interesados).

Vémonos o día 24 de novembro, con El crimen del padre Amaro. Teremos outro libro, seguro. Pero vai ser difícil que nos guste a todos... 

martes, 26 de mayo de 2015

UN ÁRBOL CRECE EN BROOKLYN, 25-5-2015

Hoxe tivemos a sesión correspondente a Un árbol crece en Brooklyn (Betty Smith, 1943). Eramos poucos, pero non por iso deixamos de opinar: relación con outras obras, temas e motivos, estilo, detalles... Visións diferentes sobre esta obra, visións que deron pé a un interesante e vehemente debate sobre a educación e as súas posiblidades. 

Deixamos aquí o enlace á presentación "Betty Smith no Sofía", que inclúe dous booktrailers, citas (do capítulo inicial e final), unha aproximación á relación entre Betty Smith, (autora) e Francie Nolan (protagonista), repercusión e adaptacións (película de Elia Kazan, premiada con dous premios Óscar, musical de Broadway...), temas a debate e mesmo unha memoria de posgrao.   


Esquecemos informar sobre a sesión pasada, El maestro y Margarita. Satán, o gato, a elite literaria moscovita, Margarita, Poncio Pilatos e compañía non foron vistos do mesmo xeito polos membros do noso club. Alí estiveron, e hoxe volveron sobrevoar a Biblioteca do Sofía.

Esperemos que o gato perdoe esta -inoportuna- omisión...

lunes, 30 de marzo de 2015

NOTICIAS VARIAS

¡Hola amigos! Como ya sabéis, aplazamos la sesión correspondiente a marzo porque algunos estábamos con el agobio del fin del trimestre, otros de lo más viajero. Nos cogió un poco a todos el toro. ¡Calma y a reponerse en estas vacaciones! Los libros son para disfrutarlos, sin ajetreos ni tensiones. Además, si no nos gustan del todo, pues aplicamos el principio aquel de Danniel Pennac: "El derecho a no terminar un libro"
Así que nuestras próximas citas son las siguientes, en estas fechas:


  • 28 de abril: El maestro y Margarita de Mijaíl Bulgákov.
  • 26 de mayo: Un árbol crece en Brooklyn de Betty Smith.
Pero todo esto ya lo iremos recordando con tiempo.

Buenas lecturas.




miércoles, 25 de febrero de 2015

A NOSA SESIÓN SOBRE CONACHO

Onte daba gusto estar no meu recuncho. A biblioteca volveu encherse de membros do Club de Adultos. Atopei por alí caras que había certo tempo que non vía. Alégrome. Tamén sei que algúns de vós tedes moitos compromisos (concertos, cursiños... é que sodes do máis polifacético) e que sentistes non estar.






Compréndoo porque foi unha sesión moi emotiva, na que disfrutamos da voz de Guillermo na lectura de fragmentos da súa obra e puidemos enterarnos de primeira man de detalles como que case Juan Diego protagoniza unha versión cinematográfica da novela. Moitos de vós recordastes (os de Ferrol e os de fóra) pedazos da vosa historia. Detalles do Ferrol de hai cincuenta anos: os barrios, as tabernas, esa estatua, as Pepitas, a Constructora, o Casino, os chonis, os nachos, os sorchos, e os conachos. (Ai ese ch tan ferrolán!) Falastes e aínda polemizastes, o que é moi san. 
Pois si, como dixo alguén, está converténdose en costume isto de ter connosco escritores amigos.
Pronto subiremos a presentación de Pilar ao blog, é que aínda está a corrixir algúns detalles. Non sabemos por qué número de diapositiva vai xa... 
Pero agora toca pasar ao seguinte asunto. A vida ten sempre iso: que non para. Por se alguén aínda non o sabe, o vindeiro libro é El maestro y Margarita de Mijail Bulgákov. E aínda temos algúns exemplares na biblio para os rezagados. A sesión adiantámola ao 24 de marzo pola Semana Santa. A propósito quen se anima a facer a presentación?

martes, 24 de febrero de 2015

HOXE TEMOS NOVA SESIÓN CO AUTOR DE CONACHO

Recordamos que hoxe temos a ansiada sesión co noso compañeiro, Guillermo Ferrández, sobre a súa primeira novela, Conacho

Non sempre se pode disfrutar de ter connosco ao propio autor para comentar en vivo e en directo todas as inquedanzas que deixa a lectura dunha obra tan rica e suxerente como este retrato do Ferrol de hai cincuenta anos. Case cando a  nosa andaina como centro educativo comenzaba, a nosa cidade vivía presa dunha ríxida xerarquía celebrando, casi que con toque de queda, 25 Anos de Paz!
Espero vervos a todos con ganas de falar e falar.